ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗ
Ουρολοίμωξη ορίζουμε τη λοίμωξη σε οποιοδήποτε σημείο του ουροποιητικού συστήματος. H ουρολοίμωξη δηλαδή μπορεί να προσβάλλει την ουρήθρα, την ουροδόχο κύστη, τους ουρητήρες, τους νεφρούς ή τον προστάτη στους άνδρες.
Κυστίτιδα είναι η ουρολοίμωξη της ουροδόχου κύστεως και είναι η πιο συχνή μορφή. Eάν η λοίμωξη προσβάλει τους νεφρούς τότε έχουμε τη λεγόμενη πυελονεφρίτιδα. Εάν προσβάλει τον προστάτη προστατίτιδα και αντίστοιχα εάν προσβάλει την ουρήθρα ουρηθρίτιδα.
Ποια είναι τα συμπτώματα της ουρολοίμωξης?
Πηγαίνω πολλές φορές τουαλέτα και έχω μικρή ποσότητα ούρων( συχνοουρία).
Οταν ουρώ νιώθω κάψιμο.
Θέλω να ουρήσω επιτακτικά( δεν μπορώ να κρατηθώ).
Τα ούρα είναι θολά ή και κόκκινα.
Τα ούρα μου μυρίζουν.
Πονώ χαμηλά στην κοιλιά (ιδίως στις γυναίκες).
Εάν η ουρολοίμωξη είναι στο νεφρό τότε μπορεί να έχω υψηλό πυρετό με τρέμουλο, πόνο στη μέση ναυτία ή εμετό.
Τι προκαλεί την ουρολοίμωξη?
Τα μικρόβια προκαλούν τις ουρολοιμώξεις, όταν εισβάλλουν στο ουροποιητικό σύστημα διαμέσου της ουρήθρας νικώντας τους μηχανισμούς άμυνας του οργανισμού. Τα μικρόβια αυτά συνήθως τα βρίσκουμε φυσιολογικά στο γαστρεντερικό μας σύστημα και υπό φυσιολογικές συνθήκες συμβιώνουν μαζί μας
Οι γυναίκες παθαίνουν συχνότερα ουρολοίμωξεις, ενώ η πιθανότητα αυτή αυξάνει αν η γυναίκα είναι σεξουαλικώς ενεργή, αν λαμβάνει συγκεκριμένους τύπους αντισυλληπτικών προφυλάξεων (διάφραγμα ή σπερματοκτόνα μέσα) ή είναι στην εμμηνόπαυση.
Άλλοι παράγοντες που ευνοούν την πιθανότητα ουρολοίμωξης είναι οι ανατομικές ανωμαλίες, η απόφραξη των ουροφόρων οδών είτε από λίθους είτε από διογκωμένο προστάτη, το αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα όπως συμβαίνει στο διαβήτη, στις κακοήθειες ή όταν κάποιος κάνει χημειοθεραπείες. Επίσης η πιθανότητα αυξάνει αν κάποιος φέρει ξένα σώματα όπως ουροκαθετήρα.
Πώς θεραπεύουμε την ουρολοίμωξη?
Η συνήθης θεραπεία είναι η χορήγηση αντιβιοτικών, η διάρκεια της οποίας εξαρτάται από το είδος του μικροβίου, την εντόπιση της ουρολοίμωξης αλλά και τη γενική κατάσταση του ασθενούς.
Πολλές φορές και κυρίως οι γυναίκες έχουν υποτροπιάζοντα επεισόδια ουρολοιμώξεων (κυστίτιδες) , και παρά την ενδελεχή διερεύνηση δεν ανευρίσκεται κάποιος υποκείμενος παθολογικός μηχανισμός.
Σε αυτές τις περιπτώσεις η φυσική ορμονική εξισορρόπηση μπορεί να βοηθήσει ώστε να περιορίσουμε τα επεισόδια ουρολοιμώξεων ή ακόμα και να τα εξαλείψουμε.
Ανιχνεύοντας τις καλά κρυμμένες ορμονικές εκτροπές, με το να λαμβάνουμε ένα πλήρες ιστορικό και με τη χρήση σύγχρονων τρόπων μετρήσεων των ορμονών επιτυγχάνουμε την ύφεση των επεισοδίων και αποφεύγουμε με αυτόν τον τρόπο τοξικές θεραπείες, όπως είναι η μακροχρόνια χορήγηση αντιβιοτικών που συνήθως συστήνουν σε αυτές τις περιπτώσεις.
Η φυσική ορμονική εξισορρόπηση επιτυγχάνει ουσιαστικά την βελτίωση του ανοσολογικού συστήματος και ο ίδιος ο οργανισμός κατορθώνει να εξουδετερώσει τα μικρόβια που προκαλούν τις ουρολοιμώξεις.